Φώσφορος

Ο φώσφορος ή φωσφόρος (ή το φώσφορο) ανήκει στα μέταλλα. Συμβολίζεται με το λατινικό γράμμα P. Η πρόσληψη του μέσω της διατροφής κρίνεται αναγκαία, όπως άλλωστε για όλα τα μέταλλα.

Ποιές είναι οι συνιστώμενες ημερήσιες προσλήψεις;

Οι συνιστώμενες προσλήψεις διαφοροποιούνται ανάλογα με την ηλικία.

Συνιστώμενες προσλήψεις για Φώσφορο (P)
ηλικία	Mg/ημέρα
Παιδιά 1-3 ετών	460
Παιδιά 4-8	500
Έφηβοι 9-18 ετών	1250
Άνδρες 19 ετών και άνω	700
Γυναίκες 19 ετών και άνω	700

Ποιές τροφές περιέχουν φώσφορο;

Ο φώσφορος βρίσκεται σχεδόν σε όλες τις τροφές. Ιδιαίτερα πλούσιες σε φώσφορο είναι οι παρακάτω τροφές

Τροφές πλούσιες σε φώσφορο
Θαλασσινά	Ξηροί καρποί
Κρέας	Όσπρια
Αυγά	Δημητριακά
τυρί	Λαχανικά

Επίσης ο φώσφορος χρησιμοποιείται ως πρόσθετο στις τροφές. Ακόμα πρέπει να αναφερθεί ότι βρίσκεται σε μεγάλες ποσότητες στα αναψυκτικά.

Καθημερινή κάλυψη αναγκών σε φώσφορο

Επειδή ο φώσφορος βρίσκεται σε αφθονία στις τροφές εύκολα επιτυγχάνεται η καθημερινή κάλυψη. Παράδειγμα:
Τί μπορεί να φάει μία γυναίκα 28 ετών μέσα σε μία ημέρα για να καλύψει τις ανάγκες της σε φώσφορο;
1) 1 ποτήρι γάλα (230 mg P) +100 γρ γαλοπούλα ή μπακαλιάρο ( 250 mg P) + 1 γιαούρτι (230 mg P) = 710 mg P
2) 60 gr παρμεζάνα (685 mg P)
3) 1 φλιτζάνι μακαρόνια (130 mg P) + 60 gr τυρί (εκτός παρμεζάνας)(500 mg P) + 6-8 αμύγδαλα (περίπου 60 mg P)= 690 mg P

Μπορούν να παρουσιαστούν προβλήματα από την έλλειψη φωσφόρου;

Η έλλειψη του φωσφόρου στον οργανισμό είναι σπάνια επειδή το μέταλλο αυτο βρίσκεται σε αφθονία στα τρόφιμα. Ωστόσο είναι πιθανό να παρουσιαστεί έλλειψη σε άτομα που κάνουν χρήση αντιόξινων χαπιών για μεγάλο χρονιικό διάστημα. Τα αντιόξινα χάπια εμποδίζουν την απορρόφηση του φωσφόρου. Σε αυτή την περίπτωση θα εμφανιστούν παρόμοια συμπτώματα με την ανεπάρκεια του ασβεστίου, όπως είναι η απώλεια οστικής μάζας, ραχίτιδα, οστεομαλακία, μυική αδυναμία.

Τι συμβαίνει σε περίπτωση υπερκατανάλωσης;

Μειώνεται η απορρόφηση του ασβεστίου, καθώς η ενδεδειγμένη αναλογία ασβεστίου/φωσφόρου στη διατροφή είναι 1/1. Όταν η πρόσληψη του ενός από τα δύο μέταλλα αυξάνεται τότε η απορρόφηση του άλλου μειώνεται. Ακόμα μπορεί να παρουσιαστούν γαστρεντερικές διαταραχές. Τέλος, σε άτομα που ήδη προϋπάρχει κάποιο πρόβλημα στα νεφρά, η υπερπρόσληψη μπορεί να επιδεινώσει το πρόβλημα.